Hayat işte deriz hep..O işte'nin altında neler neler yatar.Bazen mutluluklar ,bazen acılar,bazen şanslar,şansızlıklar.. Aslına bakarsak, kime sorarsak soralım hayatında olan bir eksiklikten yakınır önce. O eksikliği tamamlasa bile yerine yeni bir eksiklik bulup yakınmaktan kaçınmaz. İster yirmi yaşında bir gence sorun, ister seksen yaşında bir dedeye adam akıllı yaşadığı mutluluk bir elin beş parmağını geçmeyecektir.İstisnalar vardır elbet.
Çalışan birisi hep daha fazla çalışıp ,daha fazla para kazanmak isteyecektir,mutluluklarını göz ardı ederek çoğu zaman. Eşinin hediye ettiği kolyeyi takan kadının gözü hep yan komşusunun kolyesinde kalacaktır.Oda tam anlamıyla mutlu olamayacak, buna izin vermeyecektir.
İnsanoğlu işte, yapısı gereği hep daha iyi ve daha güzel olana sahip olma isteği var,elindekiyle mutlu olma çabası gösteren çok az olmalı.
Mutluluk mu peşinde koşturuyor insanları bilemedim ki..
Okul bitsin mutlu olacağım,
iş bulayım mutlu olacağım,
evleneyim mutlu olacağım,
çocuk sahibi olayım mutlu olacağım,
ev sahibi olayım mutlu olacağım,
emekli olayım mutlu olacağım...
Bunun sonu gelmez,çünkü insanoğlu yaşadığı müddetçe istekleri bitmeyecektir.Bitmemesi normal ama mutlu olmayı unutmadan istemektir önemli olan.
Hayata,hayallerimizle ve hırslarımızla yaşlanmak için değil,sevdiklerimizle yaşamak için geldik.Mutluluk tazı oldu koştuk koştuk yakalayamadık dememek için,şuan yaşadığımız her seyden mutlu olmaya çalışmalıyız.Mutlu olmak için sebep aramalıyız,fırsat yaratmalıyız.Mutluluk kimseye oturduğu yerde gelmez,harekete geçmek lazım.
En basit mutluluk ,aslında en büyük mutluluk şuan nefes alıp verebilmektir benim için.Bu paha biçilemez bir mutluluktur.Farkında olana tabii ki.Görüyoruz,okuyoruz bunlar tarifi imkansız duygular.Mutluluk yanı başımızda ,aldığımız nefeste,içtiğimiz suda.Mutluluk her yerde.
Hayatın her anında, mutluluğun yanı başımızda olduğunu hep hatırlamak dileğiyle..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder